O Concello de Sanxenxo promoverá a recuperación da romaría do Con da Ventureira cunha programación específica para a xornada do 21 de abril, Luns de Pascua. Desde a Concellería de Cultura e Eventos, dirixida por Elena Torres, quérese recuperar unha tradición ancestral que, durante moitos anos, foi un punto de encontro para as familias do municipio cada Luns de Pascua, fomentando a participación cidadá e poñendo en valor o patrimonio cultural.
Programación
O programa arrinca ás 10:30 horas cunha Andaina que partirá desde a Praza Pascual Veiga con membros da Asociación Andarela, que explicarán a importancia da ruta e das mámoas existentes no percorrido. O Concello repartirá sombreiros de palla co deseño da xornada. Ás 11:30 horas está prevista a chegada ao Con da Ventureira.
A esa hora realizarase a apertura da exposición fotográfica con imaxes recompiladas pola Asociación Folclórica Abiñadoira sobre a tradición da romaría, nunha carpa que o Concello instalará para a ocasión. Ás 13:30 horas dará comezo o Xantar Popular, para o que cada participante levará a súa propia comida para compartir nun ambiente de romaría. Ás 14:30 horas repartiranse chocolate con rosca doada polas panadarías locais Veiganova e A Ponte. Tras a comida, poderase gozar de música e baile tradicional coa participación de Manoele de Felisa. Tamén haberá xogos populares para maiores e pequenos, recuperando entretementos tradicionais.
Lenda do Con
O Con da Ventureira é un conxunto pétreo de considerable dimensión que, antigamente, era utilizado pola xente do mar como referente visual para orientarse, aparecendo incluso en cartas náuticas que se editaron ata comezos do século XX co nome de Con da Costa. Ademais, en torno a este Con existe unha lenda, que tamén se recollerá durante a celebración da romaría, que di que unha moza que volvía de recoller leña no monte atopouse cunha moura ao pasar polo Con.
As mouras son seres da mitoloxía que corresponden a fermosas mulleres de ollos azuis, pel pálida e vestimenta branca, que habitan normalmente en rochas ou torrentes de auga, onde gardan valiosos tesouros. Esta, concretamente, atopábase sentada na rocha e peiteábase cun peite de ouro. Cando viu á moza camiñando cargada coa leña, achegouse a ela, enxuagoulle o suor da fronte, deulle un bico no mesmo lugar e levouna ao seu palacio subterráneo.
Nada se soubo da rapaza ata anos despois, cando reapareceu na aldea cargada de aneis, colares e un bo puñado de moedas. Os veciños sorprendéronse ao ver que non envellecera nada, polo que lles contou o sucedido. Asombrados, foron moitos os que, durante anos, peregrinaron polo Con da Ventureira coa intención de atoparse coa moura. Porén, esta nunca máis volveu aparecer.
